Samoa’daki az sayıda kardeşlerimizin küçük bir mescidi var. Stanley isimli, Hıristiyan iken ihtida etmiş olan ve az İslami bilgisiyle hizmet etmeye çalışan bir zat ile tanıştık. Cuma namazı vakti.. Kendisi hemen imameti bize bıraktı. Cemaatin sayısı 2-3 u hanım olmak üzere 20 kusur kişi.. Bunların çoğu da iş icabı adaya gelmiş ziyaretçiler. Namazı kıldıran kardeşimiz hutbeyi de (İngilizce) İhlâs Risalesi’nden yapınca cemaat çok etkilendi. (Malezya Nur Talebelerinin Fiji ve Samoa ziyareti..)

Zaten görüştüğümüz Hıristiyan’ların büyük çoğunluğu “Bizim Allah ile sorunumuz yok, Kilise ile var” diyerek (We have no problem with God, our problem is with Church) diyerek; durumu betimliyorlar. İnşallah vakit bulabilirsek ziyaretlerimiz ve oralarda -yeteri kadar- kalırsa kitap ulaştırırız. Burası başkent, İslam’ı ve Allah’a imanı anlatan kitaplara ulaşamıyorlarsa, güney ve kuzeyde muhakkak ki daha çok ihtiyaç hissetmektedirler. (Meksika Hizmetleri mektubu..)

“Eğer biz, doğru İslâmiyet’i ve İslâmiyet’e lâyık doğruluğu ve istikameti göstersek, bundan sonra onlardan fevc fevc dahil olacaklar” demiştin ya… İsmin deniz aşırı ülkelerde bir aydınlık tufanı gibi insanları inkârdan çıkarıp kurtarıyor, kalpleri vesveselerden kurtarıp temizliyor, gönülleri evhamlardan söküp arındırıyor, insanlığa büyük insanlık hakikatini gösteriyor, çağımıza âhir zaman Peygamberinin (asm) çizdiği o saadet ufkunu sislerden arındırıp yeniden sunuyor bu gün.

İşte bu ruh, Bediüzzaman’a, ‘Türkler, İslâmiyet’in yılmaz hâdimleridir; saadetimiz Türklerle beraber olmaktır’ dedirtebilmiştir.

Bu yazı: “Kızıl Meydan’dan Kıbleye Hidayet Hikayesi” başlıklı yazımızın 12. ve son bölümüdür. Aziz ve muhterem ağabeyler Geçen mektuplarda arz eylediğimiz gibi, ta Rusya’ya ilk ayak bastığımız günden beri çok sür’atli, vüs’atli hizmetlerin şahidi oluyoruz.