İnsanın içinde, yaptığı ibadet ve iyiliklerinden memnuniyet duyma ve bunları nazara verme temayülü var. Bu tür arzu ve heveslere karşı mü’mince bakış ve düşünüş nasıl olmalıdır?

Eğer ambarımızda hırsız bir fare bulunmasaydı, kırk yıllık ibadet buğdayı nereye giderdi? Her gün azar azar da olsa, candan ve sevgi ile sadıkane yapılan ibadetlerdan, iyiliklerden hasıl olan iç rahatlığı ve huzur neden gönlümüzde hissedilmiyor?.. Namaz her türlü kötülükten alıkoyup koruduğu bizat Yüce Allah tarafından belirtilmekdedir. Yıllar yılı görünüşte namaz kıldığı halde hala kötülüklerden çekinmeyen bir kimsenin namazında bir aksaklık olmalı!? (Prof. Dr. Abdülaziz Hatip’in yazısı.)

Hiçbir para ona bu kadar kıymetli gelmemişti. Sanki elinde dünyanın en kıymetli incilerini, yakutlarını, elmaslarını tutuyordu. Hatta bu paralar onlardan bile kıymetliydi. Bu paralar, bu bozuk SİMİT paraları, Cenneti satın alabilecek paralardı. Sanki hiç bırakmak istemeyen bir duygu ile sımsıkı kavradı bu bozuk simit paralarını. (Bu güzel hikayeyi okuyabilmek için başlığa/resme tıklayınız..)

İnsanoğlu, dünyaya ağlayarak geliyor ve beşikle tabut arasındaki upuzun bir yolculuk onu beklemektedir. Bu yolculuk her ne kadar uzun gibi görünse de aslında çok kısacık bir ömürden ibarettir. İşte insan kendisine takdir edilen bu kısacık ömrünü doldurup kabir denilen amel çukuruna girerken eğer gülebiliyorsa ve geride kalanları ardından ağlıyorlarsa asıl o zaman mutludur.

Allah’ın duaları kabul etmesi, sizin duanızdan daha çoktur… Toplumda adab-ı muaşeret… İsraf nedir?