Bediüzzaman Hazretleri, bir risalesinde, “insanların ağzından çıkan ve küfrü işmam eden kelimeler var,” der ve inananların bu kelimeleri “bilmeyerek” kullandıklarını söyler…
(Ömer Sevinçgül)

Her devirde ayrı bir nesne önem kazanır, revaç bulur. Herkes ona rağbet eder. Mesela Musa aleyhisselam zamanında sihir, İsa aleyhisselam zamanında tıp revaçtaydı. Bu nedenle Hazreti Musa aleyhisselam sihir alanında, Hazreti İsa aleyhisselam tıp alanında mucizeler gösterdiler…

Kimi yazarlar “Müslümanlar kadere güvenip beklediler, bilimsel gelişmelere katkı sunmadılar” diyor, tevekkülün tembelleştirici rolünden söz ediyorlar. İslâm âlemindeki sorunları da müminlerin ‘kaderci’ tavrına bağlıyorlar…

Namaz kılmıyor oluşunu sıradan bir olay gibi söylüyorsun. Halbuki namaz imandan sonra en önemli hakikattir. Namazsız insan nesi varsa yitirmiştir…

Kul sebeplere teşebbüs eder, Allah da neticeyi yaratır. Mümin olsun, kâfir olsun, fasık olsun, salih olsun, bu nevi dua sahiplerini mahrum etmez, verir…