Günümüzde yemek konusu neredeyse çılgınlık halini almıştır. Günde üç öğün yemek yediğimiz gibi aralarda sık sık atıştırıyoruz. Sütlü kahve, bisküviyi, kuru yemiş, cips ya da patates kızartması, ikram edilen içecekler; derken sürekli bir şeyler yiyoruz… Aradakiler ana öğünde yenilenleri de azaltmıyor…

Ramazan-ı Şerifte güya alem-i İslam bir mescid hükmüne geçiyor; öyle bir mescid ki, milyonlarla hafızlar, o mescid-i ekberin kuşelerinde o Kur’an’ı, o hitab-ı semaviyi Arzlılara işittiriyorlar…

Ey mübarek ay!..
Bu defa olsun bizde, kıymetini bilenlerden olalım senin.
Ne olur o bahtiyarların arasına biz de katılalım.
Kadrini kıymetini bilenlerden biri de biz olalım inşaallah.
Bilemeyiz bu Ramazan, belki de son Ramazanımızdır…

Rahmet ayından ayrılırken, Ondan kim ne aldı, Kimi hakkını verdi, kendini sevaba saldı.
Kimisi, dünyaya aldanırken gaflete daldı, Bazısı günaha aldanarak sevapsız kaldı (Abdülkadir Haktanır)

Ramazan ayı içerisinde bulunan Leyle-i Kadir ise bin aydan daha hayırlı bir gece olduğu Kur’ân-ı Kerîm’in kesin hükmü ile beyan edilmiştir. İşte böyle kârlı bir ticareti bize kazandıran Cenâb-ı Allah, “kurtuluş” için bu mübarek ayı bir vasıta yapmıştır. (Rüstem Garzanlı)