Efendim, Sen
Öyle bir Nur’sun
Ve Getirdiğin öyle bir Nur ki,
Değil cinler, insan, melek ve tüm hayatlar,..

Telefonun çalar ahizeyi kaldırırsın.

Polis telsizi sesi, ekiplerin anonsu.

İstemeden aklını olaya daldırırsın.

Sarmalamıştır seni artık kurgu kaosu.

İki ateş arasındayım, Cehaletimin ve kaderimin. İki kalem ateşi, Biri yazmadığı,
Biri de yazdığı için, Yanıyorum…
İki ateş arasındayım, Gafletimin ve emirlerin. İki yaşam ateşi, Birini yaşadığım
Birini yaşamadığım için, Yanıyorum… (Muhammed Fatih Özbilen’in şiiri)

Kenâr-ı bahrde(denizin kenarında) hoş bir mahaldir, nâzır-ı âlem,(alemi görür), Tahaccür(taşlaşmış) eylemiş bir mevcdir;(dalga) üstünde bir âdem, Hayâlettir, oturmuş, fikr ile meşguldür her dem; Giyinmiştir beyaz(Bediüzzaman) amma, bakarsın arz eder mâtem… (Prof. Dr. Himmet Uç’un şiiri..)

Ben Ayasofyayım, Karşımda turistik bir mabed, Fiillerim mavi bir cami.
Gösterişe ve ritüele dönmüş, Tüm ibadetlerim…
Suç ve suçlu bende, Cehalet mührü vurdu üstüme, Gayret, ders ve saflık katilleri.
İlim aktı gitti batı sahillerine… (M. Fatih Özbilen’in şiiri..)