Afyon’da Nur Mektebi (Şiir)
Üstad faytonla kırlara çıktığı zamanlarda
O’nu birkaç uçak takip ediyor havalarda
Ne zaman ki bu kırlardan evine geri döner
Takipteki tayyareler oraları terk eder
O’nun aleyhinde olan haberler yazılıyor
Ve yukarı makamlara yanlış bildiriliyor
Teksir makineleriyle Nurlar çoğaltılıyor
Bu da gizli dinsizleri adeta çıldırtıyor
Çevredeki bütün iller köyler ve kasabalar
Bu dinsizler tarafından hepsi aranıyorlar
Buradaki Nurcuların tespiti yapılıyor
Sonrasında birer birer evleri aranıyor
Bin dokuz yüz kırk yedinin son ayları geliyor
Emirdağ’dan alınarak Afyon’a gidiliyor
Afyon’a getirilince burada sorgulanır
Sorgulamanın ardından sebepsiz tutuklanır
Diğer talebelerini alıp tutukluyorlar
Afyon hapishanesine tevkif ettiriyorlar
Cezaevinde yatarken mahkeme sürüyordu
O’na ve talebelere baskılar artıyordu
Üstad hastaydı ve yetmiş yaşını da aşmıştı
Altmış kişilik koğuşta yalnız bırakılmıştı
Soğuk kış gecelerinde pencereleri kırık
Etrafa yayılıyordu güya salgın hastalık
Hastalık bahanesiyle doktor gönderiyorlar
En kuvvetli zehir ile O’nu zehirliyorlar
Zehrin etkisi ile sancıyla kıvranıyor
Kimseyle görüşmesine izin de verilmiyor
Said Nursi’nin girdiği hapisteki insanlar
Cani iken koyun gibi uysal bir hal alırlar
Hapishaneler ise bir “Nur Mektebi” oluyor
O’nu sevmeyenler bile hizmetine giriyor
Hatta bazı mahkûmların cezaları bitiyor
Fakat Üstad’tan ayrılıp hiç çıkmak istemiyor
Üstad Afyon hapsindeyken mahkeme devam eder
Temyiz kararı gereği nihayet berat eder
Sonra da noksanlıkların ikmali yapılıyor
Fakat ikmal çalışması bir türlü hiç bitmiyor
Mahkeme mütemadiyen talik ediliyordu
Cezası bitince ancak tahliye oluyordu
Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR
www.NurNet.org