Bediüzzaman Eskişehir Hapishanesinde İken Ak Cami’de Görülmesi (Şiir)
Bir Cuma günü Eskişehir hapishanesinde
Müdürle kâtip beraber otururlar idarede
Üstad seslenir “Müdür Bey, müdür Bey” diye
“Bu gün mutlaka bulunmam lazım der, Ak Cami’de”
Müdür, “peki efendi hazretleri” diyerek cevap verir
Makam odasına çekilirken kendi kendine söylenir
“Unuttu Hoca Efendi kendisinin mahkûm olduğunu”
“Herhalde bilemiyor hapishanede bulunduğunu”
Aradan bir az zaman geçer öğle vakti girer
Müdür bey, “Bediüzzaman’ın gönlünü alayım der”
Camiye gidemeyeceğini izah etmek düşüncesiyle
Gelir, Üstad Said Nursi’nin koğuşunun önüne
Üstadın Koğuş penceresinden bakar içeriye
Bediüzzaman yok yerinde, kalır hayrette
Heyecanla hemen jandarmaya sordu
“İçeride idi, hem kapı kilitli cevabını aldı”
Korku telaş içinde gecikmeden camiye koşar
Tüm dikkatini vererek cemaate bir anda bakar
Bediüzzaman, ileride sağ tarafta birinci safta
Huzur ve huşu içinde namaz kılmakta
Üstad namaz sonunda görünmez camide
Müdür bey hapishaneye döner alelacele
Koğuşa bakar, üstad Allah-ü Ekber diye secdede
Akıl sır erdiremez bu olaya, kalır hayret içinde
Bekir Özcan
www.NurNet.org