Heyhat! (şiir)

Ömür denen şu bilmece

Hep akıyor gündüz gece

 

Ne çabuk geçti şu zaman

Hayat çok zor ve çok yaman

 

Her an yaklaşıyor ecel

Kabir çağırıyor “gel, gel”

 

Yolun sonu geldi “HEYHAT!”

Demek bitiyor şu hayat

 

Durun! Bekleyin sabaha

Benim çok işim var daha  

 

Hazır değilim bu yola

Borcum vardır sağa sola

 

Bekliyordur çoluk çocuk

Haberim yoktu ne çabuk

 

Biraz zaman verin bana

Yaşayayım kana kana

 

Daha dünyaya doymadım

Taş üstüne taş koymadım

 

Yarım kaldı bütün işler

Bozulacak tüm gidişler

 

Olmaz mı sonradan gelsem

Bütün işlerimi görsem

 

Ama çabalar nafile

Kaçıyorum bile bile

               

Gelirse kapıya ecel

Hiç kimse olamaz engel

 

Tanyeri, unutma sakın!

Çünkü yolun sonu yakın

 

Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR

www.NurNet.org