İnsan Kamerden Güzeldir

Harunresid’in hanımı, Hasan Basri hazretlerinin arife müridi Zübeyde Hanım ile Halife Harun, sarayın muhteşem bahçesinde mehtabı ve yıldızları seyrederlerken, Harun manzara karşısında duygulanır ve

“Acaba dünyada şu manzaradan daha güzel bir şey varmıdır?” der.

Derin bir irfan sahibi olan hanımı “ben ondan daha güzelim” deyince, Harun hiddete gelmiş,

“Kadın! Sen kendini ne sanırsın. Eğer bunun ikna edici cevabını vermezsen, ben de seni boşar sarayımdan tardederim” demiş.

Bu durum karşısında pişmanlıkla iki gözü iki çeşme olarak sürekli ağlarken, meşhur Behlül Dana duruma şahid olur.

“Hayrola Zübeyde Hanım efendi nedir bu keder? Başına bir felaket mi geldi?” diye sorunca durumu Behlule anlatır.

“Zübeyde sultan! Sen merak etme ben biiznillah bu işi hallederim” der.

Akşam namazı için saray camiine giden Behlül namazı kendisinin kildirmak istediğini söyler, hükümdar da kabul eder. Namazda birinci rekatta “Vettuni vezzeytuni”s üresine zammı süre olarak başlar ve şöyle okur;

“Vettuni vezzeytuni ve turisinin ve hazelbeledilemin, lekas haleknel kamer fi ahseni takvim” deyince arkada hükümdar düzelmek için

“halekel kamer degil, insane olacak” diye ikaz eder . Behlül tekrar aynen, hatalı okur, tekrar ikaz edilince namazı bozar ve hükümdara dönüp
“Madem insane olacaktı ben ondan güzelim diyen Zübeyde hanımı neden boşamaya kalkarsın? Elbette insan kamerden (mehtap) güzel yaratılmıştır” deyince hükümdar hanımının irfanına hayran olup ona tarziye verir.

Abdülhamit Oruç

Sende yorum yazabilirsin