İnsan kanıyla doymayan caniler

Vatandan def olup gitsin, bu muzır hainler
Çok yaşasın onlara karşı duran, kaimler,
Nasıl birleşti bu iç ve dıştaki, katiller,
Müminleri çökertmeğe, bu yola girenler.

PKK, feto, deaş gibi isımlerle satılmışlar,
Hainliklerinden, yurtlarından atılmışlar,
Çok hileli ücret ile, bu hali almışlar,
Bu yolda hayvanlaşıp, birer cani olmuşlar.

Kürtlere Türkler mi zulmetti? Asla olamaz,
Dindarlar din kardeşinin, suçunu aramaz,
Bu kindarlık, Müslüman da asla yer tutamaz,
Dine lakaytlarda olduysa, bugün olamaz.

İnsanlıktan, hiç nasip almamış bu odunlar,
Masumlar kanına doymayan, bu vicdansızlar,
Yaşlıları ve çocukları, katleden bunlar,
İnsan kisvesine bürünmüş, bu canavarlar.

Kıyarlar, şerefli mahluk olan suçsuzlara,
Bunlar düşünmezler ki, hayat gidiyor sona,
Orada suçu hiç atamazlar, ona buna,
Azapla yakmak için, mezar alır koynuna.

Niye kendine demezler, ben nereden geldim?
Şereflileri öldürmek için mi dirildim?
İnsanlık dışı hale, ben nasıl girebildim?
Onlar bilmezler ama ben bunu bildim bildim.

Demezler mi, bu halim ile ben ne olurum?
Bu zulmüm içen, hesap verirken yorulurum?
Ben öldükten sonra, kendimi nasıl bulurum?
Bilmem lazım ki, hesap vermeye yumulurum .

Onlardan mazlumlar haklarını orda alırlar,
Zalimler cehennem ile, baş başa kalırlar,
Caniler, tüm mazlumlara hak verir dururlar,
Orda, maktule hesap verirken yorulurlar.

Ne yazık ki, imansızın aklı ters çalışır,
O duramaz, gördüğü her müspet işe karışır,
Suçsuz insanların, canını almakta yarışır,
Muhakkak, o hesap gününde başını kaşır.

Aman Rabbim! Biz o asilerden olmayalım,
Senin kanunlarından, asla dur kalmayalım,
Sana karşı hesabımızı unutmayalım,
Senin Merhametinden nasipsiz kalmayalım.

Abdülkadir Haktanır

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: