İtikad, insanın ruh hali ve beden sağlığı üzerinde doğrudan ve dolaylı etkiler yapar. Bu etkiler, kişinin koku algısına, yaydığı kokuya ve hatta çevresindeki kokuları algılama biçimine kadar uzanabilir. Manevi temizlik ve arınma, güzel koku ile somutlaştırılırken; olumsuz bir ruh hali ise, kötü kokuya neden olabilir. Kendim bir çok insandan bu olumsuz kötü kokuları hissedebiliyorum. Hatta öyle ki neredeyse istifra ettirecek kadar ağır olduğu oluyor bu kokuların.

Bediüzzaman Said Nursî’nin “Uhuvvet Risalesi” olarak bilinen Yirmi İkinci Mektup’u yazmasının arkasında hem tarihî hem de imanî sebepler bulunmaktadır. Bunları ele alalım.

Dünya ahiretin tarlası ve bir dar-ı imtihan olduğu için insanoğlu her an imtihandadır. Bazen evlâdı, malı, komşusu, iş arkadaşı, akrabası; bazen de hastalık veya başka musibetlerle karşılaşıyor. Bazen insan öyle bir hale gelebiliyor ki, dünya hayatından usanç duyar (Rüstem Garzanlı)

İNSANİYETİ KAYBETMEK VAHŞETİ Bozuk cemiyetlerde bilhassa ahirzaman fitnesinde insaniyeti kaybedip vahşete düşmek tehlikesine karşı bazı ikazlar Her insan, İslâm fıtratı üzere yaratılır. (Bak: İslam Prensipleri Ansiklopedisi 168. parağraf) Bozuk cemiyetlerin müfsid şartları,  o fıtrat-ı asliyeyi ve Kur’an’da  “Ahsen-i Takvîm” tabiriyle ifade edilen fıtrî mükerremliği bozup vahşet derecesine düşürebilir. Asrın fitnesinde, teknik imkânların çoğalıp yayılmasıyla ifsadatın emsalsiz bir şiddet kazandığına dikkat çeken Bediüzzaman […]

İslam tefekkür tarihinde marifetullah yani Allah’ı tanımak ve bilmek, en yüksek ilim ve en yüce gaye olarak kabul edilmiştir. Bu sebeple nice eserler telif edilerek insanlığa ve İslamiyet’e hizmet edildi.
İnsan, iman yoluyla Allah’ı tanır; marifetullah ise bu tanımanın derinleşmesi, imanın kuvvetlenerek inkişaf etmesi ve kemale ermesidir. (Muhammed Numan ÖZEL)