Mustafa İslamoğlu, Caner Taslaman, Emre Dorman, Mustafa Öztürk gibi isimleri eleştirdiğiniz zaman en sık aldığınız tepki türlerinden birisi de ‘iyi niyetli’ olduklarına şu an dahi inandığım mümin/mümine kardeşlerden gelen ve o insanların Kur’an’a yaptıkları hizmetleri hatırlatan ‘Aklını başına al!’ tavsiyeleridir. (Ahmet Ay)

Komik olmayacak. Amacı, hakikatin ucunu göstermek: Temel bir trafik polisi ve bindiği motosiklet en fazla 250 km hız yapıyor. Ve 200 km’den 400 km’ye bir anda geçebilen bir spor arabaya rastlıyor polisimiz (Ahmet Ay)

Bediüzzaman şahsî karizması ve Risale metinlerinin etkisi Türkiye’de toplum mühendisliği yapmak isteyen veya şöhrete çabuk yoldan ulaşmayı arzulayan her isim için ‘kullanılır’ birşey gibi görünüyor. (Ahmet Ay)

Hadislerin inkârı meselesi öyle küçük görülecek bir kayma değil; her açıdan dini yörüngesinden oynatacak, İslam’ı İslamlıktan çıkaracak kadar problemli bir meseledir. “Ya onlar da öyle düşünüyorlar canım. Bir yorum farkı bu. Ne yapalım? Kardeşlerimizdir. Çok büyütmeyelim. Olur öyle şeyler. Hoş görmek lazım…” denilebilecek bir mesele değil bu. (Ahmet Ay)

Halbuki bir müminin yapmaya çalıştığı, kafasındaki doğruya göre dini değiştirmek değil, dinde gördüğü doğruya yönelik kafasını/ahlakını değiştirmektir. Yani değişmesi gereken kendisidir. Din değildir. Kur’an’ın ve sünnetin ona getirdiği mesaj asıldır. Kendisi tebeidir. (Ahmet Ay)