Ruhu yaratan Kadir-i Zülcelâl, her ruha uygun bir beden de yaratmış, bu da O’nun hikmet ve kudretindendir. İşte bedende emanet durdurulan ruh, bedenden çıkıp kendine mahsus bir başka âleme göç etmesi… (Rüstem Garzanlı)

Bugün şehit dedelerin torunları olan bu anne babaların birçoğu, evladının yalınız maddi geleceğini garantiye almayı düşündüğü için, onların nazarını yalınız bu geçici dünya hayatına çevirip, biricik yavrusunu, maneviyattan uzak yetiştiriyor (Abdülkadir HAKTANIR)

Bir baba olarak, çocuklarımla ilişkimde onları hiçbir zaman ve hiçbir meselede “plastik bebek” olarak görmedim. “Siz bir kenarda durun, bir şeye karışmayın!” demedim. Tam tersine, kızımı da oğlumu da hayatın içine çekmeye çalıştım. Amacım, adam yerine konduklarını hissettirmekti…

Bir gün susmayı öğrendim. Öyle bir sustum ki belki sonsuza kadar susacaktım. Çünkü susmak benim küçücük dünyamda babamla kurduğum iletişim tarzıydı. Babam akşamları eve yorgun dönerdi.
Ben bütün gün evde sıkılır, onun gelişini iple çekerdim.

Anne ve babaya iyilik etmek ve onların hukukunu gözetmek, Kur’ân’ın bizzat ilgilendiği bir konudur.