Kelam-ı Kadim, Furkan-ı Hakimde “İşte Allah’dan bir rahmet iledir ki, sen onlara yumuşak davrandın. Hâlbuki kaba, katı kalbli olsaydın, elbette (onlar) etrâfından dağılırlardı”
Al-i imran s. 159. Ayet meali

Toplum hayatından bahsedebilmek için insandan bahsetmek gereklidir. Toplumsal hayatın temel öğesi insandır. İnsan ve insanlık tarihinde her hadise insanı maddi ve manevi olarak etkilemektedir. İnsanın istidat ve kabiliyetlerine bakıldığında farklı fıtratlar ve anlayışlar karşımıza çıkmaktadır.

    “Haddimden fazla fevkalâde hüsn-ü zan ile müfritane âlî makam vermek yerine, fevkalâde sadakat ve sebat ve müfritane irtibat ve ihlas lâzımdır. Onda terakki etmeliyiz.” [1]

Hizmet-i Nuriye bir bütünlük içerisindedir. İmani esaslar temelidir. Çeşitli fikir akımlarının yani izm’lerin hava uçuçtuğu bir devirde izm’siz bir hareket teşkil ettirerek sadece fikirde kalan felsefi izm’lerden uzak ve izm’leri çürütüp bertaraf eden aşırılıklarda yani ifrat ve tefritten uzak tutup insanları dengede tutmaktadır. Risale-i Nur, insanı dengede tutarken hem kendi bütünlüğünü hem de insanın bütünlüğünü bozmadan yapmaktadır. Bir kısmını inkar, bir kısmını kabul gibi bir şey söz konusu değildir, bir bütünlük içerisindedir. İmani mevzular, Lahikalar, Müdafaalar olmak üzere üç ayak üzerine tesis edilmiştir. (Muhammed Numan ÖZEL)

İnsanın olduğu yerde, insanlar sayısınca farklı karakter ve mizaç sahipleri yadsınamaz bir gerçektir. Tek tip dayatma usulü olan şeyler ise daima kırgınlıklara ve zımni adavete ve inşikaka sebebiyet vermiştir. (Muhammed Numan ÖZEL)