Ülkemizin insanı, Anadolu Coğrafyasında meydana gelen birçok olumsuzlukların temelinde “emanetin ehline verilmeyişi” sebebinin yattığının farkındadır. İşte bu yüzden günümüzde İmam Hatip Okullarına ve nesline iade-i itibarın verilmiş olması, yukarıda zikredilen hatanın Anadolu insanı tarafından algılandığının en bariz bir örneğidir. (İbrahim YArdım’ın yazısı..)

Öyle bir genç ki; Çevresiyle barışık, nitelikli, eğitimli, sağlıklı ve edepli. Etrafına güven veriyor, o tatlı tebessümüyle. Vakarlı duruşu, seviyeli yorumları, yerinde ve anlamlı konuşmaları, kalemi kılıçtan üstün tutan ancak, gerektiğinde zalime, zorbaya dur diyebilen bir genç… (Eyüphan Kaya’nın yazısı..)

Bağımsızlık ve topluma karışma çağı olarak adlandırılır gençlik. Nefsanî istekler doğrultusunda yaşanma isteğinin had safhada olduğu bu dönemin nerelerde tüketildiği büyük önem kazanıyor. Bir gün Peygamber Efendimiz (sallallahu aleyhi ve sellem), Hz. Eyyüb el-Ensarî’nin evinde ashabı ile sohbet ederlerken dışarıdan, “Ya Resûlullah! Görülecek, halledilecek bir işim var. Halli için içeriye girmeme müsaade buyurur musunuz?” diye bir ses geldi. Bunu işiten […]

Evlilikte karşılıklı sevgiye şiddetle ihtiyaç olduğundan, evlenmeden önce görüşüp tanışmakla, ikisi arasında lüzûmlu olan sevgi ve arzunun doğması temin edilir. Şüphesiz ki bu sevginin, aşk derecesinde olmasına hâcet yoktur. Ama iyi niyete bağlı olan aşk da aslında güzeldir. Yeter ki aşk ve sevgi, akıl ve irâdenin kontrolünden çıkmasın, sâhibini iyiliğe ve olgunluğa sevketsin. (Prof. Dr. Mustafa Nutku’nun yazısı..)

Sizdeki gençlik de, gidecek bir gün,
Bu cevher yok olur, gelirse son gün,
Buradaki hayat geçerse düzgün,
Öbür âlemde sen olmazsın özgün. (A. Haktanır şiiri)