Demek imandan sonra inkâra sebep olan şeyler; dünya zevklerini tercih edip ahiret hayatını unutmak ve orası için ibadet ederek çalışmamak ve yine dünya için rastgele günahlar işleyip tövbe etmemek ve aldırmamaktır. Allah hepimizi bu gibi durumlardan muhafaza eylesin ve;  “Ey iman edenler! Allah’tan ona yaraşır şekilde korkun ve ancak Müslümanlar olarak can verin.” (Al-i İmran, 3/102) ayetine göre yaşayabilmeyi nasip eylesin, Âmin! (Mehmet BİLEN)

“Evet niyet âdi bir hareketi ibadete çevirir.”
Üstat hazretlerinin  “öğrendim” dediği kelimelerden biri de “niyet”. Buradaki niyeti  en başta “ihlas” olarak anlamamız gerekiyor. Zira en büyük niyet, bir işi Allah rızası için yapmaktır…
(Prof. Dr. Alaaddin Başar)

En tesirli yazılar itiraf ile başlayanlardır. İnsan, eğer özündeki insana dokunursa önce, itiraf ile insan olmak zemininde eşitlenirse herkesle (ki bizi en çok zaaflarımız eşitler), o zaman ürettiği de başkalarına tesir eder…
(Ahmet Ay)

“Ve keza nazar ile niyet, mahiyet-i eşyayı tağyir eder. Günahı sevaba, sevabı günaha kalbeder.”
Bakma manasına gelen “nazar” kelimesi, çoğu zaman, “bakış açısı ve akıl” manasında da kullanılır…

İnsan iki şeyden mürekkeptir; birisi bedeni, diğeri ise ruhudur. İnsan bedeni bu kâinatın maddesiyle münasebettar olduğu gibi; ruh da o madde­de tecelli eden esmâ-i İlâhiye ve sıfat-ı kudsiye ile ve bunların müsemmâ ve mevsufu olan Sani-i kâinat ve Hâlik-ı ezel ve ebedin marifeti ve mu­habbetiyle alâkadardır… (Mehmed Kırkıncı)