Peygamber Efendimiz de “Beni, Rabbim terbiye etti, terbiyemi en güzel bir şekilde yaptı.” sözüyle sahibinin, hamisinin Cenâb-ı Hak olduğunu ifade buyurmuştur. Demek ki, O’nun hocası bizzat Allah’tır. Zaten zifiri karanlık içinde bulunan bir topluluk içerisinde iman ve tevhid esaslarını bütün cihana hakim kılacak bir zatın yetişmesi mümkün değildi… (Mehmed Kırkıncı)

Şu kâinatta lütuf ve ihsanla dağıtılan rızıklardan faydalanan her bir hayat sahibi kendi çapında küçük bir kâinattır. Onun içinde de rızık bekleyen çeşitli âzalar ve her âzada muhtelif hücreler vardır. Arslanın rızkı ile balığın rızkı ayrı ayrı olduğu gibi, insan bedeninde de meselâ, bir göz hücresiyle beyin hücresinin rızkı birbirinden farklıdır…

Allah-u Azimüşşân, varlığını bildirmek için insanlara akıl ihsan ettiği gibi, sıfatlarını ve isimlerini tefekkür etmeleri için de cüz’î ilim, kudret, iradegibi sıfatlar takmıştır. İnsanlar da bu sıfatlardan doğan çeşitli isimlere sahip bulunmaktadır. Bu isimler tecellîlerle bilinir… (Mehmed Kırkıncı)

Evet, İki Cihan Güneşi’nden nur alan o insanlar, o kadar muazzez ve erişilmez insanlardır ki, o nurdan aldıkları seciyeyle aşk ve teslimiyetin, bağlılık ve fedakârlığın eşsiz timsali olmuşlardır. Onlar, fazilette, ibadette, haşyette, şecaatte, alicenaplıkta, teslimiyette birbiriyle yarış halinde oldular…
(Mehmed Kırkıncı)

Ey asırlardan beri Kur’an’ın bayraktarlığı vazifesiyle cihanda en mukaddes ve muhterem bir mevki-i muallâyı ihraz etmiş olan ecdadın evlâd ve torunları! Uyanınız! Âlem-i İslâm’ın fecr-i sâdıkında gaflette bulunmak, kat’iyyen akıl kârı değil!…
(Mehmed Kırkıncı)