Cenab-ı Hak bize vahyinde sırlı bir şekilde hatırlatıyor: “Allah sabredenlerle beraberdir.”
Bugünlerde bu ihtarı daha bir farkediyorum. Çünkü/yine sabredenlerin yalnız bırakıldığı zamanlara geldik. İfratın veya tefritin muteber olduğu, itidalde olanların ise ‘pasiflikle’ suçlandığı zamanlar çaldı kapımızı tekrar…
(Ahmet AY)

Dinimiz “sevgi dini”, Peygamberimiz “Rahmet Peygamberi”… Peki biz “sevgi dini”ne mensup Müslümanlar olaraktan “sevgi insanı” mıyız? İnsanları gerçekten seviyor muyuz? Dindaşlarımızı “kardeş”, diğerlerini “türdeş”olarak görüyor muyuz?… 
(Yavuz Bahadıroğlu yazısı)

Demek oluyor ki, bugünkü maddeci medeniyetin yetiştirdiği en hayırlı evlat, ebeveynini en iyi bir huzurevine götürüp bırakandır. Bu anlayış artık bizim ülkemizde de yerleşmeye başlamıştır…
(Vehbi Vakkasoğlu)

İçtikçe içmeyi, yedikçe yemeyi, istedikçe istemeyi öğrenen sabırsız bedenler, ansızın gelebilecek yokluklara isyan bayrağı dikmesin de ne yapsın?…
(Betül Gültekin)

Şeriatın gerçekten rahmet demek olduğunu herkes er veya geç anlıyor. Bazılarımız çok geç anlasa da, bazılarımızın bunu anlaması için bir terör olayı veya trafik keşmekeşi bile yeterli olabiliyor…
(Ümit Şimşek)