Rahmet iklimi geldi. Evvela rahmet girdi şimdi mağfiret dilimindeyiz ve bu dilimde sonu cehennemden azad kısmına doğru gidiyoruz. Mahyâları ve teravihleri tezyîn eden Elveda Ramazan ibaresini görüp duymaya başladık. Bugün teravihte bu kasideyi işittim ben de tekrar ettim ve içim ürperdi.

Ramazan, İslam’ın temel esaslarından olan oruç tutmakla emredildiğimiz, her yılın bir ayına özel ibadet mevsimidir. Oruç, kul olduğumuzun farkına varma, nimetlerin değerini anlama, nefsi terbiye etme, toplumdaki muhtaç insanların durumlarını daha iyi anlama ve beden için bir perhiz olması gibi pek çok faydaları sayılabilecek bir ibadettir.

“Hem mübarek Ramazanınızı, hem inşâallah hakkınızda bin ay kadar meyvedar Leyle-i Kadrinizi, hem saadetli bayramınızı, hem çok kıymetdar hizmetinizi bütün ruhumla tebrik ve tes’id ederim.” (K: 36)

Eğer bir gece, içinde Kur’ân’ın inmesi sebebiyle seksen seneden daha yüksek bir değer kazanıyorsa, insan hayatı bundan daha fazlasına lâyıktır…

“Neden başka birşeye nisbetle Ramazan ayı zikredilmedi de ‘insanlara doğru yolu gösteren’ ve ‘apaçık hidayet delilleri taşıyan’ ve ‘hak ile bâtılın arasını ayıran’ özellikleriyle birlikte Kur’an’ın yanında zikredildi? Bundaki hikmet nedir?”…
(Ahmet Ay)