“Yük ağır, ben de gayet âcizim. Nazarım da kısa, yol da zulümatlı.” Daha ilkokulda öğrettiler bize. Doğru tek noktaya bakarak çizilmez. En az iki nokta lazım. Bir tanesi benim, o tamam, fakat ikincisi? Bakmam gerekiyor bir yerlere. Bir nokta daha lazım. Bir noktaya daha ihtiyaç var. Doğru yerde olduğuna emin olduğum bir ikinci nokta. Nerede o?
(Ahmet Ay)

Her bir öğrencinin farklı bir dünya olduğunu ve özellikle kenar mahalle okullarındaki öğrencilerin maalesef! çok sorunlu ailelerin çocukları olduğunu bir kez daha fark ettim. Evet, yukarıdaki öğrencilerin etkinlikte anlatmış oldukları olaylar benim çocukları daha yakından tanımamı ve çocukların ruhsal ve sosyal durumuna göre yaklaşmamı sağladı.

Rehberimiz olan Kur’ân’ın, hem dünyamız hem de ahretimiz için bize inşallah yol göstereceğinden şüphe etmemek gerekir.

Kalplerimize imanı nakşettin hece hece, Var kuvvetinle çalıştın durmadın gündüz gece.
Önüne setler çekilip zindanlara attılar, İman ve vicdanlarını beş paraya sattılar.
Memleketten memlekete insafsızca sürdüler, Defalarca zehirleyip öldürmek istediler.
Ama bütün bu zorluklar Sen’i engellemedi, Yapılan tüm haksızlıklar Sen’i etkilemedi.