Dünyanın bu son çağındaki felâkete Efendimiz (s.a.v.): “Mümin günah işleyebilir, fakat yalan söyleyemez” emri ile kesin bir teşhis koymuştur. Bütün inananlar hem bu emre uymaya, hem de yalana karşı çıkmaya mecburdur. Böylelikle münafığın elindeki yalan silâhıyla gelecek nesilleri yok etmesi engellenebilir…

Müslüman aldatmaz. Fakat başkasını da kendisi gibi zannettiği için aldanır. Çok kardeşler onlara aldanıyorlar. Sonra bu aldananların manevi huzurları da bozuluyor. (Abdülkadir Haktanır)

Bazen çocuklar, gençler yalan söyler. Anne babalar da bu yalanı yakalar. İşte bu an kimi ana baba, adeta balık yakalamış gibi sevinir. Anne babanın gözünde çocuk yüzde yüz haksızdır, sığınacak hiçbir mazereti yoktur. Bir anlamda bitmiştir. Anne baba bu kesin galibiyetin tadını çıkararak parmağını çocuğa uzatır ve mağrur bir eda ile “Sus, ayıbınla otur, bana yalan söyledin” der. Anne baba burada muhtemelen “Ben yüzde yüz haklıyım sen sıfırsın” demektedir.

Buraya yazıyorum: en güzel, en içten yazımı öldüğümde yazmış olacağım.. En sahici nasihatimi, en umulmadık haykırışımı cenazem söyleyecek sana. Hayata nokta koyduğumda yüreğine çelikten sözler dikmiş olacağım. Senai Demirci