Köy Evi (Şiir)

KÖY EVİ

Bir küçük köy evinde doğurmuş, anam beni

tuvaleti dışarıda, suyu çeşmeden taşımalı

sonra bir apartmanda oturmuşuz, kiracı

sedirde oturup, divanlarda yatarak

yemeğimizi yerdik hep beraber

yer sofrasında, bağdaş kurarak…

Lütfettin bana, nice güzel nimetler

kiracıydık, şimdi kiracılarım var

bilinmez ecele, daha ne kadar var?

hayattaki hedefim: ”sade yaşa sade kal”

 ecel, kapımı çalana kadar

dünyaya geldik, gideceğiz …kader

gezdim, gördüm nice köşkler, saraylar

demedim bir kez :keşke oralarda yaşasaydım

Ben alışığım, Rabbim!

 bir küçük kulübecikte de ,yaşarım

istemem senden ne köşk ne ırmak

 

Cemalin yeter… Cennetin istersen

 olsun benden çok ırak…..

Dr.Selçuk Eskiçubuk

www.NurNet.Org