24 Aralık 2011 Cumartesi gecesi Lüleburgaz Halk Eğitim Salonunda, “Ahlak ve Karakter Abidesi Mehmet Akif” konulu konferansa katılan eğitimci yazar Vehbi Vakkasoğlu halk eğitim salonunu dolduran Lüleburgazlılara Mehmet Akif Dede’yi tanıttı.

Güler yüzlü, tatlı sözlüydü… Çok mütevazı idi, vakurdu…
Sözünde mutlaka dururdu… Boş ve lüzumsuz konuşmazdı… Karşısındakini candan dinlerdi…
Çocukları çok sever ve okşardı…

İnsanoğlu, dünyaya ağlayarak geliyor ve beşikle tabut arasındaki upuzun bir yolculuk onu beklemektedir. Bu yolculuk her ne kadar uzun gibi görünse de aslında çok kısacık bir ömürden ibarettir. İşte insan kendisine takdir edilen bu kısacık ömrünü doldurup kabir denilen amel çukuruna girerken eğer gülebiliyorsa ve geride kalanları ardından ağlıyorlarsa asıl o zaman mutludur.

Hanımın en esaslı özelliği olan şefkat ve yüksek ahlakına bina edilse muhabbet, harici sebeplerle sarsılmaz, tersine şefkatiyle, müdebbirliğiyle, hayat yükünü paylaştığı için eşinin muhabbetini daha ziyade celbeder.

İnsanı tanıtan en önemli özelliklerden biri konuşma tarzıdır. Hayata bakışı, inancı, fikir, görüş ve düşünceleri, insanın sözleriyle anlaşılır. Kalpte hissedilenler, zihindeki gizli düşünceler, istekler, idealler, hedefler ve korkular konuşmalara yansır.