Bizim gibilerin vardığı karanlık yerlerde bilgi şimşekleri çakar, ilim sohbetleri aydınlatır muhatapların karanlıkta kalan dünyalarını. Vardığı yerdeki insanları aydınlatacak bilgiye sahip olmayanlar, girmesinler kötülerin aydınlatamayacakları karanlık dünyalarına! Konuşmasınlar faydalı olamayacakları kötülerle.. (Ahmed Şahin’in yazısı..)

Hâsılı, dertliyim, üzgünüm, bîzarım mü’minlere yakışmayan tavır ve davranışlardan, ortaya konulan birlik beraberliği bozacak zaaf ve boşluklardan!.. Evet, bîzarım birbirini affetmeyen kardeşlerden, bîzarım hep kusur gören arkadaşlardan, bîzarım kardeşinin hata ve kusurlarını kaydedip, sevaplarını hiç görmezden gelenlerden!.. (Ahmed Şahin’in yazısı..)

Çoluk çocuk rızkı için çalışmaktan yorularak akşam evine dönmekte olan Heratlı masum demirci de valinin sorgusuz sualsiz emriyle suçlular arasında zindanı boylamaktan kurtulamaz. Üzerine kapatılan zindan kapısının arkasından büyük bir teessür içinde abdestini alıp namazını kıldıktan sonra kırık gönülle ellerini açarak yaptığı bedduasında der ki: – Rabb’im, beni evimde uyutmayanları sen de evlerinde uyutma. Sabahlara kadar onlar da uyuyamasınlar yumuşak yataklarında! (Ahmed Şahin’in yazısı..)

Bana öyle geliyor ki, içinde bulunduğumuz 739. vefat yılı münasebetiyle bir daha hatırladığımız bu özel ve güzel örnekleri, tebessümle okurken tefekkürle değerlendirecek, halka mal olması için de sohbetlerimizde zevkle anlatacağız.

Konya’da iki kişi yol kenarında ağız dalaşı yaparak tartışıyorlardı. Biri dedi ki: -Bana bak!.. Ben öyle bir adamım ki, bana bir söylesen bin cevap alırsın!.. Oradan geçmekte olan Hz. Mevlânâ bu sözü söyleyen adamın yanına varıp çenesi altına kadar sokularak şöyle dedi: -Ben de öyle bir adamım ki, bana bin söylesen bir tane dahi cevap alamazsın!.. Bir söze bin cevap vereceğini söyleyen adam, bu defa bir tane dahi cevap veremedi… (Ahmed Şahin’in yazısı..)