Bugün bir misafirim geldi…Kırk yıllık dost, desem yalan olmaz. Kendimi bildim bileli tanırım kendisini…

Biraz huysuzdur, alıngandır, ama Allah var, iyidir. Bazen çok sıkıcıdır, fazla konuşur. Gitse artık, dediğim çok olur. Bazen de şefkatli cümleleri en çok ihtiyacım duyduğumdur.

Bir tercih danışmanlığını daha geride bıraktık. Tercih danışmanlığı sürecinde yaşadıklarımız, anne-baba çocuk ilişkilerinde; “Taşıma su ile değirmen döndürülmeye” çalışıldığını gördük. Anne babalar, ellerinden gelen bütün fedakârlıkları yapmışlar ve semeresini almak istiyorlar. Çocuklarda sorumluluk bilinci içinde bunun semerelerini vermeleri gerekirken bu konuda en küçük kaygıları da yok. Çünkü çocuklar;“Armut piş, ağzıma düş!” alışmışlar. Anne babaların ifadesiyle; yemeyip yedirilen, giymeyip giydirilen, el […]

Zaten isteyen belediye nikahıyla birlikte imam nikahını da kıyıyor. Eğer nikahı dini bir değer olarak kabul ederseniz, ki öyledir, Müftü nikahını kabul etmeniz lazım. En azından vatandaşlarımıza tercih hakkı verilmelidir. (Eyüphan Kaya’nın yazısı..)

Eski evlerde, mahallelerde, mescidlerde “sohbet-muhabbet” vardı. Radyo ile birlikte sohbet geleneğimizde bir duraksama oldu…
Televizyon, internet ve telefon hayatımıza hâkim unsur haline gelince, sohbet ve muhabbeti bütünüyle unuttuk…
(Yavuz Bahadıroğlu)

“İnsanları küçümseyip yanağını bükme / yüz çevirme ve yeryüzünde şımarık yürüme! Çünkü Allah, böbürlenen ve kendisini beğenip övünen hiç kimseyi sevmez.” (Lokman suresi 18)