Kendini beğenen, şöhrete düşkün nefisler taşıdığımız maalesef ki gerçek. Bize verilen nimetler için gururlanıyoruz, bir şey başarsak medh edilmek istiyoruz, alkışlanmayı pek seviyoruz. Bütün bunlara keşke hayır diyebilsek (Çetin Kılıç)

Bir gün Mecnun bir deveye rast gelmiştir. Üzerine atlamış, yularını sıkıca tutarak ‘Beni şu ilerideki Leyla’ma kavuştur; yalvarırım sana.’ demiştir. Deve ise; ‘Senin ileride Leyla’n varsa benim de geride tutkunum var, yavrum var.’ diye karşılık vermiştir. (Çetin KILIÇ)

Ey elemden teşekki eden hasta! Senden soruyorum; geçmiş ömrünü düşün ve o ömürde geçmiş lezzetli safa günleri ve bela ve elemli vakitlerini tahattur et. Herhalde ya oh, ya ah diyeceksin. Yani, ya ELHAMDÜLİLLAH şükür veyahud vâ-hasretâ, vâ-esefâ kalbin veya lisanın diyecek (Çetin KILIÇ)

Hayatın asıl yakıtı umut duygusudur, insan gelişiminin temel harcıdır umut, umut pasif bir şey değildir, düşünmekle, köşede eli kolu bağlı beklemekle kendiliğinden bir şeyin gelmesini beklemek değildir. İyi şeyler düşünelim o kendiliğinden gelir öyle değil, aktif olduğunda anlam ifade eder, diğeri temennidir (Çetin KILIÇ)

“Yeryüzü bir sahifedir, ne kadar kitab içinde var. Bir ağaç bir kelimedir, ne kadar sahifesi vardır. Bir meyve bir harf; bir çekirdek, bir noktadır. O noktada koca bir ağacın programı, fihristesi var.” Ziraat fakültelerinin gelmiş geçmiş ne kadar eseri kağnağı varsa, kâinat kitabının sayfalarındaki kelimeler olan, harf olan, bitkilerin, yaprakların, meyvelerin, çekirdeklerin okunmasıyla meydana gelmiştir. (Çetin Kılıç)