Cenâb-ı Hak, bu yüz başlıkta hulâsa edilen 100 hülasa maddeyi hizmet-i imaniye düsturlarını hayatımıza tatbik etmeyi nasib eylesin. Kalplerimize ihlâs, amellerimize istikamet, cemaatimize sadakat ve tesanüd ihsan eylesin. Âmin.

Menfaatsiz muhabbet, sırf rızâ-i İlâhî için alâka ve uhuvvetten hâsıl olur. Nur Talebesi, bu kudsî rabıta ile arş-ı rahmete müteveccihtir. Marifetullah, muhabbetullah vesilesi bunlardır.

Bediüzzaman’ın Mirasına Hissedar Olmanın Şartı “Mâdem Cenâb-ı Hak sizleri, fikrime ihsan ettiği mânâlara hissedar etmiştir; elbette hissiyatıma da hissedar olmak hakkınızdır.”[1] Risale-i Nur’un yalnız fikrî ve ilmî manalarıyla iktifa etmeyip, onun menbaındaki manevî ve hissî cevelânlara, manalara da intikal edebilmek için bir davetnâme mahiyetindedir. Üstad Hazretleri burada, mânâlara hissedar olmayı fikrî ve zihnî bir iştirake, hissiyata hissedar olmayı ise ruhî […]

Risale-i Nur’un kudsî ve nuranî hizmetinde şevk-i ruhânîyi muhafaza etmek, sa’y u gayreti tembelliğe düşürmeden sürdürmek ve bu kudsî hizmetin şevkini kaybetmeden devam ettirebilmek, her bir Nur Talebesi için ehemmiyetli ve azîm bir meseledir ve gaye-yi hayâli olmalıdır.

Selçuklu ve Osmanlı devletinin temeli,Şeyh Edebali, Dursun Fakih, Mevlana, Yunus Emre, Ahmet Yesevi Hızır Çelebi, Molla Gürani, Akşemsettin, Kemal Paşazade ve Zenbilli Ali Efendi gibi nice büyük alimlerin ve manevi sultanların rehberliğinde aşk ile iman, insaf ile adalet ve akıl ile mantık esasları üzerine bina edilmiş; yine bu manevi otoritelerin rehberliğinde mantıklı, sağlam ve intizamlı bir şekilde yürütülmüştü. Cumhuriyet devrinin manevi dinamiği ve mimarı ise Bediüzzaman Hazretleri ve onun bir marifet ve fazilet hazinesi olan eseri Risale-i Nur olmuştur.