Kur’ân’ın bize gösterdiği yerde ise bambaşka bir âlem vardır. Orası cıvıl cıvıl bir hayat kaynayan, rengârenk bir âlemdir. Bizim dünyamızdaki karışıklıklara karşılık, orada huzur ve sükûn bulunur. Bu dünyada bunalan ruhlar, o âleme girer girmez aradaki farkı hisseder; orada bir saat kalacak olsa, dinlenmiş ve dertlerini hafiflemiş şekilde geri döner. İşte o âlem, gerçek âlemin ta kendisidir. O âlem, rahmetin her taraftan tebessüm ettiği âlemdir.

Neş’eli kış dersleri, mütevazi evlerde sobaların etrafında halkalanmış mütevazı insanlar arasındaki sohbetlerin uzadıkça uzadığı ve tazelenen çaylarla iyice tatlandığı derslerdir. Bir iman bahsi açılır risalelerin birinden. Büyüleyici cümleler, risaleyi okuyan talebenin dilinden birbiri ardınca dökülür. Hayaller cennet gibi âlemlere kilitlenir. Bir muhabbet pınarı kaynamaya başlar. Duygular keskinleşir. Sohbet ısınır, insanlar ısınır, âlemler ısınır. Kalabalık, görünenin kaç misline çıkar sohbet boyunca, kimse bilmez. Ancak herkes bilir yahut hisseder ki, kendilerinden başka birileri de oradadır, yanı başlarında aynı ders ve aynı tefekkürdedir. Bir tek kanat seslerinin işitilmediği kalır, o kadar.

Dün (27 Mart) Boğaziçi Üniversitesinde okuyan kardeşlerin daveti üzerine -Ruba VAKFI olarak- düzenlemiş oldukları konferansa daha önce hazırlanan İngilizce broşürlerimizi alıp gittik.

”Boğaziçili Öğrenci Projesi” olarak da diğer konferanslardan farklı olduğunu bu konferans bir öğrenci etkinliğidir… Konuklar Mehmet Fırıncı (Bediüzzman’în Talebesi) Ümit Şimşek (Araştırmacı- Yazar) Cihat Cemal (Hamidiye EKV Başkanı) Prof.Dr. Faris Kaya (İİKV Başkanı)

O, kâinatı okur, bir elindeki kitabıyla. Tesbihatıyla âlemleri çınlatır. Ve açar ellerini, Rabbinden sonsuzluk ister, kurtuluş ister, kavuşma ister, mutluluk ister. Peki O’na (A.S.M.) olan salavatların anlamı ne? Yeri nedir? Duamızın hepsinde salâvata yer ayırsak mı?