Hacı Hafız Mehmet, Sav ve diğer köylerde yaptığı faaliyet, hizmetin inkişafına sebeb olur. Risale-i Nur’u yazanların adedi birden bine çıkar. Kadın erkek çoluk çocuk demeden herkes risale yazmaya başlar. Bediüzzaman bu yapılanı fütuhat olarak niteler. Bu kelimeyi birkaç yerde kullanır. Bizim tarihimizdeki fetihlerden farklı bir fetihtir, bir coğrafyanın, bir ülkenin değil bütün dünyanın manen fethidir Risale-i Nur. Bugün o sözün manası daha iyi anlaşılmalıdır. (Prof. Dr. Himmet Uç’un yazısı..)

İslâm’ın doğuş haberi gün geçtikçe çevrede yayılıyordu. Nihayet bu haber Beni Gıfâr kabilesinin yurduna da ulaşmıştı. Mekke’den gelen biri, Ebu Zer-i Gıfârî’nin “Lâ ilâhe illallah” dediğini işitince dedi ki: – Mekke’de bir zât var, senin söylediğin gibi “Lâ ilâhe illallah” diyor ve peygamber olduğunu bildiriyor. Ebu Zer heyecanla sordu: – Hangi kabiledendir? .. (Çetin Kılıç’ın yazısı..)

Sorumlu olduğum kişilere sözüm tesir etmiyor. Beni dinlemiyorlar. Vazifemi hakkıyla yapamıyor muyum?” Ona dedim ki: “Bu din, sahipsiz değildir. İslamiyet’e hizmet etmek vazifesini size kim verdi? Siz kendinizi kurtarmaya çalışın. Bir Müslüman’ın kendini yetiştirmesi, milletinin kurtulması derecesinde mühimdir. Siz susabildiğiniz kadar susun, İslamiyet’i yaşayabildiğiniz kadar yaşayın. (Hekimoğlu İsmail’in yazısı..)

Biz Üstad olarak Bediüzzamanı seçtik,              Günümüze cevapsız kalan çoğunu  geçtik, Üstad zorla ektiğini, biz rahatla biçtik, Nurun âb-ı hayatından doya doya içtik.   Ben Üstad’la Nur’ları, haddim değil övemem, Takdirinden acizim dır hakkını veremem, Üstadımın düşmanlarını kalpten yererem. Âlem şâhid olsun ki, Üstadımı severim.   Üstad nelere katlandığını, ben bilirim, Fakat anlatamam çünkü naçiz dır kalemim, Dehre yazmak isterim amma, […]

.. Bir ara laboratuarında yangın çıktı ve tüm notları yanıp kül oldu. Herkes Edison’un, “Artık her şey bitti, bu iş olmuyor, zaten ben de yaşlandım” demesini beklerken, o yapacağı yeni başlangıçların heyecanını yaşıyordu. Edison’un kararlılığını (sebat) okuyamayan genç bir gazeteci yanına yaklaştı ve haline acıyarak, “Çok geçmiş olsun üstat” dedi, “maalesef tüm emekleriniz yandı.” “Çok şükür tüm hatalarım ve yanlışlarım yandı” diye karşılık verdi Edison, “artık sıfırdan başlayabilirim!” (Yavuz Bahadıroğlu’nun yazısı..)