Ruhlar vardır, tutsak, ruhlar vardır, izinli, alır başını gider
bazen bulutlara çıkar, bazen kar taneleri ile iner, bazen yağmur damlalasına biner (Dr. Selçuk Eskiçubuk’un şiiri)

İnsanlar, evden işe, duraktan durağa, trene, otobüse, uçağa oradan oraya koşup gidiyor. “hep geç kaldım acele gitmem lazım” diyor. (Rüstem Garzanlı)

İstanbul üniversitesi öğretim üyesi Alman asıllı Prof Naumark, bir kısım öğrencileri ile Boğaz içinde geziye çıkarlar

Ölüm! Canımı almaya gelirken güler gel, Bana hırçınlıkla değil güler yüzle ver el,
Sakın gelme korkunç yüzle, yüzün olsun güzel, Güzel Rabbim son demimde bana sahip çık Sen. (Abdulkadir Haktanır’ın şiiri..)

Genç kadın, bebeğin güzelliği karşısında büyülenmiş gibiydi. Kıvırcık sarı saçları, iri mavi gözleri, kalkık bir burun ve küçük kırmızı dudaklarıyla bir kartpostalı andıran bebek, kadının şimdiye kadar gördüğü en cana yakın kız çocuğuydu.