Bir köy muhtarsız olmaz, bir iğne ustasız olmaz, sahipsiz olamaz, bir harf kâtipsiz olamaz; biliyorsun. Nasıl oluyor ki, nihayet derecede muntazam (son derece düzenli) şu memleket hâkimsiz olur? (Bediüzzaman)

Buradan kabre, kabirden haşre, haşirden ebed memleketine gitmek üzereyiz. Senin şu fani dünyana bedel, baki(ebedi) bir cennet seni bekler. (Bediüzzaman)

O vakit, kim ateşten uzaklaştırılıp cennete yerleştirilirse, işte o muradına ermiştir. Yoksa bu dünya hayatı, aldatıcı ve geçici bir zevkten başka bir şey değildir.

Ya Rabbi, gireceğim yere dürüst olarak girmemi, çıkacağım yerden de dürüst olarak çıkmamı nasib et…

Sünnetimi yaşatan beni sevmiştir. Beni seven Cennette benimle beraberdir. (Hadis-i Şerif)