Durumundan oğluna karşı bir kırgınlığı olduğu belliydi. Daha sonra: “Hayır, Yâ Resûlellah! Oğlum çok iyidir, bana karşı hürmet ve itaatte kusur etmezdi. Ancak evlendikten sonra, özellikle de son zamanlarda bana karşı davranışları çok değişti ve kalbimi kırdı. Bu bakımdan ona biraz dargınım.” dedi. Bunun üzerine Resûl-i Ekrem Efendimiz, ashabına odun toplayıp büyük bir ateş yakmalarını emrettiler. Kadın: “ Ey Allah’ın Resûlü! Ne için ateş yaktırıyorsunuz? diye sordu. Allah Resûlü: “Oğlun Alkame’yi yakmak için.” diye buyurdu… (Mehmed Kırkıncı’nın yazısı..)

Dua; kulun Cenab-ı Hak’tan inayet istemesi, niyazda bulunması, O’na sığınması, kendi acizliğini ve fakirliğini her şeye gücü yeten Kadir-i Mutlaka mahviyet içinde arz etmesidir. Başka bir ifadeyle dua; küçükten büyüğe, aşağıdan yukarıya karşı yapılan niyaz ve temenni mânâsınadır. “Dua ubudiyetin ruhudur ve halis bir imanın neticesidir.”1 Bunun içindir ki dua eden her insanda bir huzur ve ferahlık meydana gelir. Dua fıtri bir hâldir ve bütün dinlerde de mevcuttur. (Mehmed Kırkıncı’dan, DUA hakkında çok geniş ve güzel bir yazı..)