Her şeyden habersiz olarak gittiğimiz bu ülkede, otelimizin hemen mescidin yanında olması ve ilk sorduğumuz kişi tarafından bize gösterilmesi Allah’ın inayetinin ve korumasının her an yanımızda olduğunu bize hissettirdi. Artık bu beş gün hemen hemen tüm vaktimizi bu mescidde geçirdik. Mescidin imamının ve cemaatin yakın ilgisi ile karşılaştık. Bize şunu sordular siz buralara kadar ne maksatlı geldiniz?..

Muzaffer Arslan ağabey’den hatıralar… Ahmet Feyzi, hocalarla münazarayı çok severdi… Ramazan Ayında camilerde Risale-i Nur okurduk… 1 bavulda 155 sayfa Risale-i Nur yakalanır ve ertesi gün gazetelerde 155 bin Risale-i Nur yakalandı, haberi geçer…

Vecizelerimizi okuyanlar bir sükunete bürünüyor ve hayrete düşüyorlardı. Eğer yanındaki arkadaşı okumadan geçmişse onu tekrar çağırıp okutturuyorlardı. Kimisi “bunlar zor sorular”, kimisi “cevabı tam yok bunların” diyordu. Basitçe anlatımımızla ve kitapları işaret etmemizle, kitaplarımızı ve broşürlerimizi takdim etmeye çalıştık. (İtalya’daki kitap fuarı özeti..)

Trakya da doktorasını bitirip ülkesine dönen Somali asıllı Arapça İngilizce ve Somali diline hakim Mustafa kardeşimizin bizi bu ülkeye teşvik etmesi ve mutlaka Somali de bir Dershane açmamız lazım ve bu eserler Somali deki yaşanan sıkıntılara deva olabilecek hakikatler olduğunu eğer dershane açarsanız ben size bu konuda her türlü desteği verebilirim demesi bizi cesaretlendirdi (Mehmet Şaylan)

Biz ataları köleleştirilerek Afrika’dan buralara taşınan Müslüman annelerin ve babaların çocuklarıyız. Ecdadımız, Afrika’dan buralara köle olarak taşındı. Yıllarca, anneler babalar, çocuklarını uyuturken, “Oğlum korkma bir gün İstanbul’dan Müslümanlar gelecek ve bu köleliğe son verecek” diye anlatırmıştı. Ancak çok bekledik siz gelmediniz. Şimdi, atalarımızın dinini yeniden keşfettik. Müslüman olduk. Müslümanlığımızı yaşamaya başladık. Ne camimiz var, ne mescidimiz. Ne kitabımız var ne çocuklara öğretecek insanımız. Son kez size yazıyorum. Lütfen bir heyet gönderin…