Şark yanıyor, Ümmet şiiri yanıyor, En garptan başlayan frengi illeti, Benim garbımla şarkımı, Garip gafletle yakıyor..
Şark yanıyor, Haklılık maskesinde, Bir şeytaniyet sağıma geçmiş, Bin dört yüz yıllık şiirimle, Allah ve Resul haklarını yakıyor.. (Muhmmed Fatih Özbilen’in şiiri..)

“Şeytan, hiç kimseyi; ben şeytanım deyip aldatıp kandıramaz.” kaidesince, hariçten sözlerine ve görünüşüne bakıldığında “Demokrat” görünen, ama damarlarında baskı, zulüm ve isyan ateşleri dolaşan; kan ve şiddetle beslenen; dışı süs, içi pis; bulduğu her fırsatta çirkin ve vahşetli yüzünü gösteren beşer; bu milleti en fazla zarardide kılmış, sefalete atmakla mazinin en derin derelerinde durdurarak gelişmesine ayakbağı olmuştur.