Ben bir garip neferim, Gariplerledir yerim,
Gönlüm ziyaya muhtaç, Işık ve nurlara aç (Ahmet TANYERİ)

Bin dokuz yüz on bir yılının kışında geldi Şam’a, Âlimler ısrarla bir hutbe oku dedi Bediüzzaman’a,
Yüz âlim vardı on bine yakın cemaat içinde, Okudu o meşhur hutbeyi Emevi camisinde (Bekir Özcan)

Başımıza gelen her türlü kaza, bela, hastalık ve musibetler, işlediğimiz günahların sonucumudur? Ya küçük çocukların başına gelenler. Nasıl izah edilebilir?

Bütün mevcudatla, kalben, ruhen ve nefsen alakalı olan insan, akıl, kalp ve ruh üçlüsünün hastalığını aramak, bulmak ve tedavi etmekle mükelleftir. Bu üçlü denklemi aynı anda harekete geçiren ise yalnız ve yalnız hastalık musibetidir. Bir kere daha anlamalıyız ki ölüm mukadder ve tagayyür, etmiyor değişmiyor. O yüzden hastalığın verdiği korku telaşı yerine onu misafir kabul edip, kendimizi yeniden resetlemek olarak algılamamız gerekir. (Aytekin Coşkun’un yazısı..)

Gazeteci-Yazar Mehmet Ali Bulut, Can Boğazdan Çıkar kitabının Bediüzzaman Said Nursi’nin Şükür ve İktisat Risalesinin tam bir Türkçe tefsiri olduğunu söyledi. Bulut, “Tabii ki Üstad konuya Rahmaniyet, ubudiyet ve kulluk noktasından baktığı için muazzam bir şekilde anlatıyor.