Geçenlerde, kızım meraklı bir ses tonuyla sordu, “Baba” dedi, “dualarımız bazen kabul olmuyor değil mi?” Aslında bu, her dua edenin sorduğu ya da soracağı bir sorudur. Her insan duasının anında kabul edilmesini ister elbette. Fakat duaların hemen kabul edilmeyişinin vaya öyle görünmesinin hikmetleri de vardır…

Dua; kulun Cenab-ı Hak’tan inayet istemesi, niyazda bulunması, O’na sığınması, kendi acizliğini ve fakirliğini her şeye gücü yeten Kadir-i Mutlaka mahviyet içinde arz etmesidir. Başka bir ifadeyle dua; küçükten büyüğe, aşağıdan yukarıya karşı yapılan niyaz ve temenni mânâsınadır. “Dua ubudiyetin ruhudur ve halis bir imanın neticesidir.”1 Bunun içindir ki dua eden her insanda bir huzur ve ferahlık meydana gelir. Dua fıtri bir hâldir ve bütün dinlerde de mevcuttur. (Mehmed Kırkıncı’dan, DUA hakkında çok geniş ve güzel bir yazı..)