Hamiyetinden, İstanbul un siyasetine daldı, Esaret hayatını hatırlayıp hemen uyandı,
Çok şaşaalı geçerken İstanbul’daki hayatı, Çamlıca’daki köşkte bir gün aynaya baktı (Bekir Özcan)

Bugün ömrünün son günü olsa ne yapardın?’ diye. Hiç tereddüt etmeden şu cevabı vermişti: ‘Bütün dostlarımı arar tek tek onları ne kadar çok sevdiğimi söylerdim.’ Bu basit bir görev mi sizce? Bence değil…