Yüce Peygamberimize (asm) vahiy geldiğinde peygamberimizin yaşadığı durumu anlamak için Hz. Hatice Varaka bin Nevfel’e götürmüştür. Varaka bin Nevfel Hz. Hatice (r.a.)’ın akrabası, Mekke’nin rahibi ve vaiziydi. Tevrat ve İncil’i biliyordu ve bunları Arapçaya tercüme etmişti. Varaka bin Nevfel durumu dinledikten sonra Hz. Muhammed’e (asm) peygamberlik verildiğini müjdelemiştir. (Zafer Karlı’nın yazısı..)

Mevcut İncillerden Matta -7 (15-20)’ye göre Hz. İsa (as) öğrencilerini yalancı peygamberlerden sakınmaları için uyarmış, gerçek ile sahteyi ayırt edebilmeleri için nasihatte bulunmuştur. Eğer kendisi son peygamber olsaydı böyle bir diyaloğa gerek duymaz, kendinden sonra bir peygamber gelmeyeceğini açıkça ifade ederdi. (Zafer KARLI’nın yazısı..)

Nümune olarak Tevrat, İncil, Zebur’un, Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâma ait âyetlerinin birkaç nümunesini göstereceğiz. Birincisi: Zebur’da şöyle bir âyet var: “Allahım! Fetretten sonra bize Sünneti ihyâ edecek olan zâtı gönder.” İncil’in âyeti “Ben gidiyorum, tâ size Faraklit gelsin.” Yani, Ahmed gelsin. (Kaynaklarıyla birlikte Tevrat, İncil ve Zeburda Hz Muhammed’e (ASM) işaret eden ayetler)