Bu defa gökte çiçekler açtı. Bulutlarda nakışlar işlendi.
Herbiri ayrı bir desenle süslenmiş beyaz çiçekler usulca inmeye başladı yeryüzüne.
Ve yerde uyuyan çiçeklerin üzerini örttü incitmeden.
Donmasınlar diye, onları toprağın sıcaklığıyla baş başa bıraktı. (Ümit Şimşek’in şiiri..)

Ağır, ağır; lapa, lapa; havada süzülerek yağıyor kar, Miski amber gibi, ter temiz hava var, bayılıyor insan (Bekir Özcan’ın şiiri))