Zaten bizler tüm Müslümanlar olarak, “..O’nun yolunda cihad etmeye (AllahRızası ve İslam uğrunda çaba göstermeye, mücadele etmeye) diğer sevdiklerimizden daha çok önem verseydik”, yani bu ayete tam uysaydık, bu hallere düşmezdik. Bu musibetler de başımıza gelmezdi. Tüm İslam alemi, diğer ülkelerin maskarası olmazdı. Bu duygularla tam ümitsizliğe düşecekken, imdadıma Zümer Suresi, 53. Ayet yetişiyor. “De ki: “Ey çok günah işleyerek kendilerine kötülük etmede ileri giden kullarım! Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz. Allah bütün günahları affeder. Çünkü O, gafur ve rahimdir (çok affedicidir, merhamet ve ihsanı fazladır).” ..Ve bir nebze ferahlıyorum. (A. Raif Öztürk’ün yazısı..)