Hamiyetinden, İstanbul un siyasetine daldı, Esaret hayatını hatırlayıp hemen uyandı,
Çok şaşaalı geçerken İstanbul’daki hayatı, Çamlıca’daki köşkte bir gün aynaya baktı (Bekir Özcan)

Üstad tatar mahallesindeki camide kalır, Mevsim, kışın sonu bahara yakındır,
Cami Volga nehrinin kıyısında hemen, Gece yalnız kalır, yoktur giden gelen (Bekir Özcan)

Elli kişilik, takviye düşman askeri gelir, Üstadla beraber, üç talebesi alınır esir ,
Alçı içinde bacağı, sedyeyle taşındı sorguya, Edildi sevk, yirmi yedi gün sonra Sibirya’ya (Bekir Özcan)

Rusya’daki esarette çok sıkıntılar gördüm, Kosturma Vilayeti’nin içinde kalıyordum.
Orada da Tatarların küçük camisi vardı, Volga Nehri kenarında cami nehre bakardı.
Esir zabitler içinde çokça sıkılıyordum, Dışarıda ve izinsiz serbest gezemiyordum.
Tatarlar izin alarak bana kefil oldular, Volga’nın kenarındaki o camiye aldılar.

Bir gün Rus Başkumandanı onları teftiş eder, Teftişleri esnasında O’nun yanından geçer.
Üstad ona selam vermez ve hiç yerinden kalkmaz, İkinci kez geçer yine onu hiç umursamaz.
Üstad’ın hareketine Başkumandan çok kızar, Tercüman vasıtasıyla sebeplerini sorar.