Said Nursi Sözler adlı kitabının Onbirinci Söz’ünde değişik bir ehl-i iman tarifi yapıyor:

“Ehl-i iman, kitab-ı kainatın ayatının müfessiri olan Kur’an’ı hakimin şakirtleridir.”
(Levent Bilgi)

Gençliğimden beri namaz kılar, oruç tutarım. Ama hiç de namaza, oruca aşık olduğumu hatırlamıyorum. Hatta çoğu zaman namazları iş yerinde, koşuşmalar arasında, aradan çıkarma endişesiyle kıldığımı hatırlıyorum. Oruçlarımı da hep kolayca geçiversin, açlığımı fark etmeyeyim, bana zahmet vermesin düşüncesiyle tutmuşumdur…
(Levent Bilgi)

Başka insanları sevmek zorunda değiliz. Onlar gibi düşünmek, yaşamak zorunda değiliz. Ama onların hürriyetlerine, seçimlerine, yaşama tarzlarına, düşüncelerine saygı duymak zorundayız. Bu saydıklarım bir erdem değil…