Risale-i Nur hakikatları, insana insanlığı ihtar eden bir muhtardır makamındadır. Muhtar makamında olmak ve kendisine daima bir  hayırhah ve nasih olarak kabul etmek gerektir. Risale-i Nur’a muhatap olmak ise ciddi mana emek, zaman, gayret sarf etmekle mümkündür. Lakin sadece bunlarla netice almak söz konusu olmuyor. Okunan ve tahsil edilen şeylerin hayatta tecellileri tezahür etmelidir. (Muhammed Numan ÖZEL)

Tenasübü ve neticesi olan tesanüdü tarumar eden esbabın başında temasül gelmektedir. Yani birbiriyle emsal olmaktır. Bu emsalik, yaş, maddiyat veya kemalat olmak üzere bir çok şey hususunda olabilir. Bu hususlar tenasübü değil taannüdü getirmektedir. Bu inatlaşmak ise çok vahim neticeler verebilmektedir. (Muhammed Numan ÖZEL)

     İnsanın kalb, ruh ve aklı başta olmak üzere latifelerini tatmin ederek, içtimai meselelere ışık tutan ve prensipler halinde satır arasından çıkan vecizelerle en can alıcı noktalara işaret etmektir. İşaret edilen bu hususlar bir binanın temelini, bir ağacın çekirdeğini teşkil etmektedir. Bizlere düşen dikkat, tefekkür, teenni, ecele etmeden ve devamlı bir surette okumaktır.
(Muhammed Numan özel)

Bütün bu beyanlara nazar edince anlaşılıyor ki, Risale-i Nur Sefahetin, ahlaksızlığın, materyazlizmin, ateizmin ve dinsizliğin antisidir, düşmanıdır. Zaten cemaatlerin teşekkül sebebi bu akımlara karşı iman ve amelini muhafazadır. Bir cemaat, insanları alıp bunların yanında saf tutturuyorsa o cemaat vasfını kaybetmiş ve bu akımlara etbaını tabi ettirmiştir. Bunlara itimad edilmez ve edilmesi akıl dışı olan bir durumdur.  Bahtiyar ve akıllı olmanın şe’ni elindeki hazine-i hakaiki doğru şekilde istimal edebilmektir.
(Muhammed Numan özel)

Tebliğ: Ulaştırmak. Götürmek. Bildirmek. Eriştirmek. Manalarına gelmektedir. İnsanlık tarihi boyunca tebliğ daima aktif olarak var olan bir kavram ve fiildir. Beşeriyet muktezası olarak insanlar sözlü olarak efkarını, meramını izhar etmiştir. Fikirlerin aktarımı ve anlatılması için sözlü fiil daima en fazla kullanılan metoddur. (Muhammed Numan özel)