O mübarek ayağının tozu olabilsem, Sönmez Nurunu, bari menamda görebilsem,
Mecnun gibi o Nur dağına tırmanabilsem, Deruni hislerim nurlanırdı o makamda.

Peygamberime muhabbetle kendimi yaksam, Hislerimi pür nur eylerim nuruna baksam,
Yardımınla Rabbimin rızasına kavuşsam, İsminize hürmeten daim kalsam kıyamda. (Abdulkadir Haktanır’ın şiiri)