Günlerden mübarek Mevlit kandiliyle, hızla geçtik, İşte kutsi nurlu nurani Şaban ayı Recep ayı dedik,
Ragayibi ettik eda, çıktık Miraca, Beratı gözledik, İlk teravihe şükür kavuştuk, biz ramazanı özledi (Bekir Özcan)

“Ben fakir göremiyorum” diyenler, çöplerden ekmek toplayanlara; bir kap yemek için sosyal yardımlaşma vakfı önünde bekleyenlere; iş umudu ile gurbete gidip, iş bulamayıp sokaklarda, otobüs terminallerinde sabahlayanlara bir baksalar, memlekette fakir var mı, yok mu göreceklerdir. (Rüstem Garzanlı)

Geliyor Ramazan! Allahın rahmet eli, Onla çoğunda def olacak günah seli,
Ramazan da deli olabiliyor veli, Çünkü istiğfar günahı siler o belli (Abdülkadir Haktanır)

Ramazan-ı Şerifte sevab-ı a’mâl, bire bindir. Kur’ân-ı Hakîmin, nass-ı hadisle, herbir harfinin on sevabı var; on hasene sayılır, on meyve-i Cennet getirir. Ramazan-ı Şerifte herbir harfin on değil, bin; ve Âyetü’l-Kürsî gibi âyetlerin herbir harfi binler; ve Ramazan-ı Şerifin Cumalarında daha ziyadedir. Ve Leyle-i Kadirde otuz bin hasene sayılır.

Kur’ân-ı Hakîm, madem şehr-i Ramazan’da nüzul etmiş. O Kur’ân’ın zaman-ı nüzulunu istihzar ile, o semâvî hitabı hüsn-ü istikbal etmek için Ramazan-ı Şerifte nefsin hâcât-ı süfliyesinden ve mâlâyâniyat hâlâttan tecerrüt ve ekl ve şürbün terkiyle melekiyet vaziyetine benzemek ve bir surette o Kur’ân’ı yeni nâzil oluyor gibi okumak ve dinlemek ve ondaki hitâbât-ı İlâhiyeyi güya geldiği ân-ı nüzulünde dinlemek ve o hitabı Resul-i Ekremden (a.s.m.) işitiyor gibi dinlemek, belki Hazret-i Cebrâil’den, belki Mütekellim-i Ezelîden dinliyor gibi bir kudsî hâlete mazhar olur.