“Risale-i Nur’u anlamıyoruz” diyorlar. Kelimeleri zormuş, anlamak imkansızmış. Lügata bak, kelimeyi yerine koy, sonra paragrafı anla… Nereye kadarmış? Bu işin bir püf noktası yok muymuş? Daha “rahat” ve daha “kolay” bir yolu yok muymuş bu Risaleleri anlamanın? Ben başkasını bilmem, kendimi bilirim. “Kendini bilen Rabbini bilir” demiş erenler… Ben nasıl Risale-i Nurlarla tanıştığımı, nasıl anlamaya başladığımı anlatayım Risaleleri, gerisini siz takdir ediverin… (Asuman Kılıç’ın yazısı..)