Bütün organlar ayaklanmıştı, sesleri giderek yükseliyordu ki pürtelaş önsezi koşarak geldi. Arkadaşlar, koca bir kâinat dolusu kızgın kalabalık buraya doğru geliyor. Aralarında kimler yok ki? Etini, sütünü veren koyundan, bir kilo bal için on binlerce çiçek dolaşan arıya, fotosentezle çamurlu bir suyu bir bir kimyevi işlemden geçirip elma, incir, üzüm yapan ağaçlara, bir lamba gibi hiç durmadan yanarak dünyayı aydınlatan güneşe kadar, karıncadan yıldızlara bütün varlıklar bir ordu gibi buraya geliyorlar. Kızgın ve öfkeli, haklarını almak için geliyorlar…

“Hayat bir faaliyet ve harekettir. Şevk ise matiyyesidir (bineğidir). İşte, himmetiniz şevke binip mübareze-i hayat (hayat mücadelesi) meydanına çıktığı vakit, en evvel düşman-ı şedîd (çok şiddetli ve tehlikeli düşman) olan yeis (ümitsizlik) rast gelir. Kuvve-i mâneviyesini kırar. Siz o düşmana karşı “La takne tu” (“Ümidinizi kesmeyin.” Zümer Sûresi, 39:53.) kılıncını istimal ediniz. (Zafer Karlı’nın paylaşımı..)

İffeti, ahlakı, irfanı, imanı tamir eden milyonlar namına size kat’iyen müjde veriyorum ki imanla şahlanan bir nesil geliyor! Ben buna inanmayanları Ankara Çınaraltı’na davet ediyorum (Osman Sungur Yeken)

Yok ne elimde mürekkep lekeleri, ne bedenimde kan izleri
tartılacak değerli neyim var ki, kalbimden hiç çıkmayan
ümit ve sevginden gayri…. (Dr. Selçuk Eskibuçuk’un şiirleri..)

Günde kaç kez , kaç dakika… çalıyorum kapını, yerde; taş, toprak, ağaç, çiçek ve böcekler.. şahit
gökte; güneş, ay, bulut ve yıldızlar, gündüzümde Sen varsın, gecemde yine Sen.. (Dr. Selçuk Eskibuçuk’un şiiri)