“Tâ Hâ. Kur’ân’ı sana, meşakkat çekip, bedbaht olasın diye indirmedik. Yüce gökleri ve yeri yaratan tarafından, onu, Yaratana saygı duyanı uyaran, irşad eden, buyruklar halinde tedricen indirdik.” (Tâ Hâ Suresi 20,1-4)
“Kolaylaştırın, zorlaştırmayın. Müjdeleyin, nefret ettirmeyin. Uyuşun, ihtilafa düşmeyin. İnsanlara yumuşak davranın, şiddet göstermeyin.” (Müslim, 3263)

“Yedi kat gök, dünya ve onların içinde olan herkes Allah’ı takdis ve tenzih eder. Hatta hiçbir şey yoktur ki O’na hamd ile tenzih etmesin. Ne var ki siz onların bu tenzih ve takdislerini iyi anlayamazsınız. Bunca azametiyle beraber, kullarının gaflet ve cürümlerine karşı, O, halimdir, gafurdur (çok müsamahalıdır, affedicidir).” (İsra Suresi 44. Ayetin Meali)

Bu (Kur’an) da bizim indirdiğimiz bereket kaynağı bir kitaptır. Artık ona uyun ve Allah’a karşı gelmekten sakının ki size merhamet edilsin. (En’âm Sûresi 155. Ayet Meali)

İnsan bu dünyaya keyif sürmek ve lezzet almak için gelmediğine, mütemadiyen(sürekli) gelenlerin gitmesi ve gençlerin ihtiyarlaşması ve mütemadiyen zeval ve firakta(kayboluş ve ayrılığa) yuvarlanması şahittir..

Biz Kur’an Şakirtleri olan Müslümanlar, bürhana(delillere) tabî oluyoruz, akıl ve fikir ve kalbimizle hakaik-ı îmaniyeye(iman hakikatlerine) giriyoruz. Başka dinlerin bazı efradları(fertleri) gibi ruhbanları taklit için bürhanı(delilleri ve aklı) bırakmıyoruz. Onun için, akıl ve ilim ve fen hükmettiği istikbalde(gelecekte), elbette bürhan-ı aklîye istinad eden(dayanan) ve bütün hükümlerini akla tesbit ettiren Kur’an hükmedecek. (Hutbe-i Şamiye’den)