Bugün ömrünün son günü olsa ne yapardın?’ diye. Hiç tereddüt etmeden şu cevabı vermişti: ‘Bütün dostlarımı arar tek tek onları ne kadar çok sevdiğimi söylerdim.’ Bu basit bir görev mi sizce? Bence değil…

Dilin sürçmüştür, öfkene yenilmişsindir, yakıp yıkmışsındır bir kere. Sonra pişman olursun, gizli gizli yanıp tutuşursun. Ama evin babasısındır, büyüğüsündür. Öyle çocukça özür dilemelere yetkin yoktur. “Pardon!”larla yırtamazsın.

Hasan’la Hüseyin çocukken, birinin yanlış abdest aldığını gördüler; adamın abdesti doğru değildi. Ona en güzel şekilde abdest almayı öğretmek istediler…

Yahu motordan falan pek anlamazsın ama, arabanın da hep iyisini alırsın. Bunun sırrı nedir, söylesene.” Adam: “İşin bir püf noktası var tabiî,” dedi… (Selim Gündüzalp’in kaleminden..)

Allah bir kulunun dokunulmazlığını benden de, o kulun kendisinden de daha çok önemsemektedir, öncelemektedir. Ben de Onun katında dokunulmaz olmak istiyorsam, Onun dokunulmaz kıldığına dokunmamam gerektir.