Bu Tarzı Hayat Türkiye De Yaşandı!
Beş yüz yıl, yirmi beş milyon km ye. örnek idik,
Sonra düşmanlar bizi yaptılar didik didik.
Dış düşmanlar savaşta bize mağlup olurken;
Sonra iç düşmanlarımız bize çaktılar diken.
İç ve dış düşmanlar birleşerek vurdular;
Bu fakir millete haksız kan kusturdular.
O hale düştü millet, ekmek yok ot yediler;
Zavallılara Allah yok tabiat var dediler.
Halk köle olmuştu korkardı Hak demeye;
Suçsuz ȋdam ederdiler ufak bahanelerle.
İskilipli Hoca kanun çıkmada kitap yazar;
Senmisin dine taraf çıkan tutup asarlar.
Hüküm masonların elinde Müslüman korkar;
Mezardan çıkarıp tekrar idam edilen var.
Katillerin eliyle kıyılırdı vatandaşa,
Zerre kakar suçsuz olan bulaşırdı kanlara.
Senelerce durmazdı anaların göz yaşı;
Mazlum kanına kokardı birçok mezar taşı.
Çok türlü zülüm yapılırdı suçu olmayanlara;
Batı, alkış tutardı, bu alçak oyunlara.
Okulları sarmıştı masonluk tuzakları;
Saf yürekli Müslüman görmezdi uzakları.
Saplamıştı mahkemeye paralel ihanet;
Olur olmaz yerlere yayılmıştı bu lanet.
Uyumaya dalmıştı vatanın ȃlimleri;
Rahatça kol gezerdi,İmamın zȃlımları.
Bu paralel fitnenin eşi benzeri yoktu,
Kim bilir kaç bin kişi ayni delikten soktu.
Hiç kızarmazdı yüzü katilin kalın derisi;
Katilleri düşünün ne olacak gerisi.
Bu minnet sahaları, böyle sürüp giderdi;
Uyuşup kalan Türkler buna Kaderdir derdi.
Ey! o günleri yaşayıp koyu hayal kuranlar!
Ey! Masonik güruhun saflarında duranlar!
Zulumle yaslananlar o batilin bendine;
Allah’a savaş açan, kuyu kazar kendine.
Fakir memlekettik, Halk partinin devrinde;
Yokluk sarmıştı bizi, sıkıntı var herkeste.
Para yok pul yok, Tüp kuyruğun sayısı çok;
Kıyasla bu günü ile ki, arabana yer yok.
Saydığım o zulümler, çok geride kaldılar,
Artık yer tutmaz bizlerde, o olumsuz varlılar,
Sığınır mı Müslüman zilletin gölgesine?
Uyanın Kulak verin bu Reisin sesine.
Yepyeni bir Türkiye sahneye çıktı bugün.
Küffarın kalesini temelden yıktı bugün.
Tüm dünya devletleri oldular eli kanlı;
Tek bir Türkiye kaldı dünyada Delikanlı.
Abdülkadir HAKTANIR